بایگانی نویسنده : t.z_20

تاریخچه ی ویولن:

سلام دوستای گلم امیدوارم حال دلتون خوب باشه. امروز میخوایم راجب این ساز محبوب یه گپی بزنیم.

طبق معمول قبل از اینکه بریم سراغ تاریخچه ی ساز، اول باید بفهمیم چی هست؟!!

یه تعریف مختصری از ساز ویولن:

ویولن ساز زهی و آرشه‌ای هست. ساز ویولن کوچک‌ترین عضو سازهای زهی-آرشه‌ای محسوب میشه. اصالت ساز ویولن به کشور ایتالیا برمیگرده. واسه نواختن، معمولاً روی شانهٔ چپ قرار می‌گیره و با آرشه که توی دست راست نوازنده هست نواخته میشه. ساز ویولن جنسش از چوبه و وزن سبک و اندازه اى کوچیک داره.

کوک سیم‌های ویولن از زیر به بم به ترتیب: می (سیم اول)، لا (سیم دوم)، ر (سیم سوم)، سل (سیم چهارم).

خانواده ویولن یک خانواده تشکیل شده از سازهای زهی آرشه ایه. ویولن کوچکترین عضو این خانوادست. ویولن – ویولا – ویولنسل- کنترباس به ترتیب کوچک ترین به بزرگترین ساز توی این خانواده هستن.

جایگاه این ساز چه توی ارکستر بزرگ چه به طور جمعی و انفرادی اونقدر پر اهمیته که بهش شاه سازها میگن.

تاریخچه ی ساز ویولن:

ویولن یک ساز ایتالیاییه که توسط گاسپارو برتولونی خلق شد. تاریخ ساخت ویولن به حوالی سالهای 1496 تا 1505 برمیگرده.

تا مدت ها بعد از ساخت ویولن این ساز واسه همراهی با سازهای دیگه، بکار برده میشد.

توی اواسط قرن 17 میلادی این ساز بصورت سولو و تک نواز توی محافل رسمی و اشرافی نواخته میشد که بعدها ردپاش به طبقه متوسط و عادی هم وارد شد.

خیلی از روایت ها توی سرزمین های اعراب، نشون میده که ویولن تکمیل یافته سازی بنام رباب (Rebab)هست. رباب یک ساز تک سیمه با ریشه هندیه.

از سازندگان مشهور ویولن میشه به شاگردان گاسپارو برتولونی اشاره کرد. آندره آماتی از مشهور ترین شاگردانش بود که بهترین سازنده ویولن توی دنیا رو پرورش داد.

آنتونیو استرادیواری ایتالیایی مشهورترین سازنده این ساز زیبا و کوچکه که تا کنون هیچ ویولنی با سازه های اون برابری نمیکنه.

از زمان اختراع اولین ویولن توسط گاسپارو برتولتی تا الان بیشتر از سه قرن میگذره، ولی با توجه به پیشرفت علم هنوز نتونستن تغییری توی ساختار این ساز به وجود بیارن و رمز و راز‌های سازندگان قدیم رو کشف کنن.

انواع ویولن

به طور کلی دو نوع ویولن وجود داره:

۱. ویولن آکوستیک:

ويولون هاي آکوستيک که ساده ترين نوع ويولون ها هستند، واسه افراد مبتدی مناسبن و عموم ازش استفاده میکنن.

2- ويولن الکتريک:

ويولون الکتريک يک خروجی الکتريکی صدا داره و معمولا بدنش از جنس فلز ساخته میشه. اين ساز موسيقی تو سبک های راک، پاپ و … استفاده میشه.

ويولن‌های الکتريک با بدنه فلزی معمولا يک طراحی غيرسنتی و غير شبيه به ويولن های آکوستيک دارن تا در حد امکان، وزن کمتری داشته باشن. ويولن‌های الکتريک ممکنه تعداد بيشتری سيم نسبت به ویولون های آکوستيک داشته باشن. سيگنال ‌های ويولن الکتريک مثل گيتار الکتريک بر اثر پردازش‌های الکترونيکی، واسه بدست آوردن صدای دلخواه به وجود میاد.

در آخر هم اجزای تشکیل دهنده ی ساز ویولن رو واستون به صورت عکس ببینید:

امیدوارم از مطالب این مقاله بخوبی استفاده کرده باشین. ما تا جایی که تونستیم سعی کردیم پاسخ سوالاتی که برای شما پیش میاد رو توی این مقاله قرار بدیم.

پیشنهاد میکنم مقاله های قبلی و بعدی رو با دقت بخونید، خیلی بدردتون میخوره.

تاریخچه ی ساز پیانو:

سلام بچه ها بریم کمی راجب پیانو و تاریخچه ای که داره گپی بزنیم.

قبل از اینکه بریم سراغ تاریخچه، یه مختصر تعریفی از پیانو بدم:

پیانو یکی از شناخته شده ترین و محبوب ترین سازهای موسیقیه و از معروف ترین سازهاییه که صفحه کلید داره و صداش از برخورد چکش هایی با سیم های داخل جعبه چوبی تولید میشه. همینطور طیف گسترده ای از هر ابزار داره و کامل ترین ساز شناخته شده هست، به این صورت موسیقی واسه تمام ابزار دیگه میتونه روش تشکیل بشه. پیانو رو مادر سازها و کاملترین ساز میدونن، چون توانایی اجرای بی همتا و متنوع رو داره.

به طور کلی پیانو از ۸ اکتاو تشکیل شده. پیانو بالاترین دامنه صوتی رو بین ساز های معمول( غیراز ارگ کلیسا) داره.

خب حالا بریم سراغ تاریخچه ی پیانو:

پیانو توسط بارتولومئو کریستو فوری در سال 1709 توی کشور ایتالیا اختراع شد. اسم اولیه این ساز ” گراوی چمبالو کول پیانو فورته ” بود ولی کم کم اونو پیانو فورته نامگذاری کردن. ( پیانو به معنی ملایم و فورته به معنی صدای بلند و رسا) و به مرور زمان اسم اختصاری پیانو رو به خودش گرفت. توی گذشته از سازی قدیمی به اسم هارپسیکورد استفاده میشد و تفاوتش با پیانو توی خلق صدای نرم و قوی بود. جوری که هارپسیکورد صدای ثابتی تولید میکرد اما نوازنده پیانو میتونه صداها رو نرم و قوی اجرا کنه. پیانو تکامل یافته ساز های هارپ (چنگ) و سنتور ایرانی هست.

اوایل قرن نوزدهم، پیانو جزء سازهای پرطرفدار توی سراسر جهان محسوب میشد، ولی خریدنش واسه قشر متوسط جامعه ممکن نبود. تنها خانواده های اصیل و اشراف زاده توانایی خریدش رو داشتن. توی اون زمان توانایی نواختن پیانو واسه دختران یک ویژگی برجسته واسه ازدواج محسوب میشد. اساتید برجسته موسیقی هم مشغول تعلیم پیانو به اشراف زاده ها و پولدارها شدن، ولی برگزاری کنسرت و حضور توی مجامع حرفه ای تنها مختص مردهای جامعه بود. خانواده ها یادگیری پیانو رو واسه تقویت بخشیدن به قدرت تمرکز و انضباط بچه ها الزامی میدونستن. توی قرن نوزدهم و بیستم، قشر متوسط جامعه هم بهش امتیازاتی دادن و پیشرفت هایی کرد که حاصلش کاهش فاصله طبقاتی اش با طبقه اشراف بود. نتیجه ی این پیشرفت، بالا رفتن قدرت خرید این طبقه بود و اونا هم تونستن پیانو رو خریداری کنن و رو بیارن به یادگیریش. اینجوری شد که پیانو به مدارس، هتل ها و رستوران ها راه پیدا کرد.

ورود پیانو به ایران:

اولین پیانو توی سال 1800 میلادی وارد ایران شد. این پیانو جزء هدایایی بود که ناپلئون بناپارت به پادشاه وقت، فتحعلی شاه داد. چون تو اون زمان کسی نمیدونست که چطور باهاش کار کنه و قطعه ای رو باهاش بنوازن. مدت ها توی گوشه ای از قصر بعنوان دکور استفاده می شد و بعد از مدتی به خونه عضدالدوله، پدر عین الدوله ( صدر اعظم ) بردنش. تو دوره ناصری، ناصرالدین شاه توی سفر به اروپا چند پیانوی دیگه هم با خودش به ایران آورد. ایجاد سفارت خانه های کشورهای اروپایی توی ایران، باعث شد جمعیت اروپاییها تو ایران بیشتر شه و ایرانی ها با کاربرد این ساز آشنا شدن. ناصرالدین شاه یک افسر نظامی به اسم ” موسیوآلفرد ژن باتیست لومر ” رو واسه تدریس تو مدرسه دارالفنون به ایران آورد. لومر بعد از مدتی با سالار معزز (غلامرضا مین باشیان) آشنا شد. اون معلم سلفژ بود و تو گروه موسیقی نظامی تدریس می کرد. آشنایی این دو باعث شد که لومر تدریس رسمی پیانو رو تو ایران شروع کنه و با این کار زمینه ای محیا شد که سازهای دیگه غربی از جمله ویولن، فلوت و غیره هم وارد ایران بشه. لومر آهنگساز دربار شد و اولین سرود ملی ایران رو واسه استقبال شاهنشاه ایران توی فرانسه ساخت. محمد صادق خان (سرورالملک)، نوازنده سنتور هم تونست با تغییر کوک این ساز، واسه اولین بار ملودی های ایرانی رو با پیانو بنوازه و از اون به بعد مفخم الممالک، سالار معزز، مشیر همایون شهردار، جواد معروفی و مرتضی خان محجوبی این راه رو ادامه دادن.

انواع پیانو:

پیانو اسپینت (Spinet Piano):

ارزونترین و کوچک ترین پیانوهای عمودیه که معمولاً فاصله سطح کیبورد تا بلندترین قسمتش ۳۶ تا ۳۹ سانتیمتره. اسپینت پیانو ساده ترین نوع پیانو هست به همین علت قیمتش ارزونتر از بقیه پیانوهاست و واسه افرادی که مبتدی هستن این نوع پیانو مناسبتره.

پیانو کنسول(Console Piano):

پیانو های کنسول که ارتفاعش از حدود ۱۰۰ سانتی متر شروع میشه و تا حدود ۱۱۰ سانتیمتر ادامه داره. ساختمان سازه اون جوریه که بدنه ای بسیار محکم و بادوام دارن و معمولآ توی آموزشگاه ها یا مدارس موسیقی و هم استودیوها واسه تمرین ها استفاده میشه. مدل های آمریکایی این پیانوها که تو بازار ایران کم هستن زیبایی خاصی دارن و روی بدنه خارجی اونا زیاد کار شده.

پیانو دیجیتال (Digital Piano):

پیانو دیجیتال درواقع نوعی کامپیوتره  و سیستم تولید صداش به ‌کلی با مکانیسم پیانو آکوستیک متفاوته. شیوه تولید صدا تو این نوع از پیانو به این صورته که هنگامی که شما یک کلاویه یا کلید را فشار میدین، سیستم، سیگنالی به درون کامپیوتر ارسال می‌کنه و به‌جای اونکه پاسخ رو روی صفحه کامپیوتر ببینین، اونو به ‌صورت صدای ضبط‌شده‌ای از نت‌های یک پیانو آکوستیک می‌شنوین. این صدا از طریق بلندگوهای داخلی پیانو به گوش شما میرسه. بیشتر پیانوهای دیجیتال از همین طریق صدا تولید می‌کنن. تولیدکنندگان پیانو دیجیتال سر ضبط صدای بهترین پیانوهای آکوستیک با یکدیگر رقابت دارن. بعضی از اونا گاهی ۱۰۰ بار صدای یک نت رو ضبط میکنن.

پیانو دیواری:

پیانوهای دیواری در ارتفاع های مختلف، با بدنه معمولا با چوب تمام شده متفاوت و انواع مدل ساخت، وجود دارن که بدون شک میتونن نظر شما رو به خودش جلب کنه. در نخستین قدم مهمترین پارامتر واسه این که متوجه بشین پیانو عمودی چه قدر حالت مبتدی داره و چه قدر حالت حرفه ای، ارتفاع پیانو دیواری هست. ارتفاع یک پیانو دیواری از کف زمین تا بالای اون اندازه گیری میشه( چه پیانو چرخ داشته باشه چه نداشته باشه).

هر چی ارتفاع بیشتر باشه، پیانو حجم صوتی بیشتری داره.

پیانو بزرگ (Grand Piano):

این نوع از پیانو رو تو فارسی پیانو رویال میگن. که در واقع پیانو گرند هست. این نوع ساز معمولا بیشتر از ۲ متر طول داره و در بزرگی، توی قسمت بالاش وجود داره که واسه بهتر شنیده شدن صدای ساز اونو نیمه باز میزارن. شکل ظاهری این نوع از پیانوها به صورتیه که سیم های اون به صورت افقی کنار هم قرارگرفته و واسه تولید صدا با کمک چکش از زیر بهش ضربه می زنن. صدای این مدل پیانوها بسیار گوش نوازه به همین علت هم بیشتر توی سالن های ارکستر بزرگ ازشون استفاده میشه.

امیدوارم از مطالب این مقاله بخوبی استفاده کرده باشین. ما تا جایی که تونستیم سعی کردیم پاسخ سوالاتی که برای شما پیش میاد رو توی این مقاله قرار بدیم.

پیشنهاد میکنم مقاله های قبلی و بعدی رو با دقت بخونید، خیلی بدردتون میخوره.

تاریخچه ی گیتار:

سلام بچه ها امروز میریم که مختصری از تاریخچه ی گیتار رو با هم مرور کنیم.

گیتار نوعی ساز زهیه که با پیک یا انگشت نواخته میشه و از این جهت که سیم‌هاش در اثر ارتعاش تولید صدا میکنه به سازهای گروه کوردوفون به انگلیسی:      (Cordophones) یا زه‌ صدا تعلق داره. این ساز علاوه بر داشتن قدمت تاریخی قابل توجه (چه از لحاظ ساختار آن و چه از لحاظ تکنیک‌های نوازندگی) تونسته پا به پای تحولات موسیقی غرب پیشرفت چشمگیری داشته باشه؛ که در نتیجه مدل های مختلفی ازش بوجود اومده و در حال حاضر جایگاه ویژه‌ای تو موسیقی جهان داره.

گیتار یکی از سازهای زهیه که با مضراب یا انگشت نواخته میشه و شش سیم داره. گیتار نتیجه تحول (عود) لوت در اروپاست.

روایت ها و داستان های زیادی راجب تاریخچه ی گیتار وجود داره. عده ای معتقدن که گیتار از مصر سرچشمه گرفته و عده ای هم میگن که گيتار از سیتارای یونانی-آشوری (Greek Assyrian Cithara) که بوسیله رومی ها به اسپانیا آورده شده گرفته شده. گیتار نتیجه تحول لوت توی اروپاست. لوت خودش تحول یافته عود (به عربی العود=چوب) و بربط هست. گفته میشه زریاب نامی عود رو به اندلس آورد و از اون موقع این ساز توی اسپانیا و مناطق دیگه ای از اروپا رایج شد.

لوت بین قرن ششم تا نهم به شکل های مختلف وارد اروپا شد. این ساز با اسم بربط وارد امپراطوری بیزانس شد. بعدها با عنوان عود این ساز رو وارد کشور اسپانیا کردن.

انواع ساز گیتار:

سازهای گیتار در انواع مختلف وجود دارن که هر کدوم سبک خاص به خودش رو داره. میشه گفت اینا سرشاخه محسوب میشن و از هر کدوم از این سر شاخه ها، زیرشاخه های زیادی تولید شده و هر کدوم صداهای خاص خودشون رو دارن. این انواع عبارتند از:

.گیتار کلاسیک یا Spanish 

.گیتار الکتریک

.گیتار آکوستیک

.گیتار بیس

گیتار آکوستیک:

ظاهر گیتار آکوستیک شبیه به گیتار کلاسیکه. سیم‌های این گیتار، فلزیه و کاسه صداش بزرگتره. به همین دلیل صدای گیتار آکوستیک یه زنگ خاصی داره و به خاطر همینه که طنین زنگدار بیشتر تو آهنگ‌های بلوز، کانتری، فولک و راک به کار میره. اگه از طرفداران موسیقی بلوز، کانتری یا فولک هستین بهتره این نوع گیتار رو انتخاب کنین.

جنس این نوع ساز گیتار، در انواع مرغوب از جنس Rosewood یا چوب افراست. انواع پیکاپ دار این ساز تو بازار وجود داره.

 گیتار آوِیشن، نسل جدیدی از گیتار آکوستیکه که کاسه اون از جنس PVC هست و اولین بار تو دهه 50 مدل‌های اولیش تولید شده. گیتار آویشن دارای یک پیکاپ “پیزو” هست و صدایی بین گیتار الکتریک و آکوستیک تولید میکنه. اما صدای بدون پیکاپ اونا مشابه گیتار آکوستیکه.

گیتار الکتریک:

گیتار برقی یا گیتار الکتریک نوعی گیتاره که صداش به وسیله تقویت کننده‌ ی الکتریکی کم و زیاد میشه.

ایده پیدایش گیتارهای الکتریکی از اونجا آغاز شد که توی همنوازی‌ها‌ صدای گیتار آکوستیک بین صدای سازهای دیگه مثل بیس و درام گم بود و به وضوح شنیده نمی‌شد. واسه همین گفتن کاری کنیم تا صدای گیتار رو تقویت کنیم و بهترین راه برای این کار استفاده از علم الکترونیک بود.

گیتار الکتریک به طور کل با گیتار کلاسیک و گیتار آکوستیک متفاوته. دسته ی نازکتر و بدنه ی توپر چوبی داره. از سبک های مختلفی که با این ساز نواخته میشه، میشه به راک، متال و جز اشاره کرد.

گیتار کلاسیک:

گیتار کلاسیک در رده ی سازهای زهی زخمه‌ای، که خودش بخشی از خانواده ی سازهای زهی هست، قرار می‌گیره.

اصولاً باید گفت گیتار کلاسیک نوعی گیتار آکوستیکه. چون صداش بدون واسطه شنیده میشه. اما این نوع گیتار کمی با گیتارهایی که با عنوان گیتار آکوستیک شناخته میشن فرق داره. بدنش کمی کوچکتره و توش به جای سیم های فلزی از سه سیم نایلونی و سه سیم فلز تنیده شده به دور ابریشم استفاده میشه، که بهش صدای نرم و آرومی میده. این ساز نسبت به سازهای دیگه ارکستر و هم گیتار آکوستیک صدای کمتری داره و تنها یک سبک مشخص از موسیقی رو ارائه میده.

گیتار بیس:

گیتار بیس نوعی ساز زهیه که صداش به‌وسیله ی یک تقویت‌کننده ی الکتریکی (آمپلی‌فایِر) تقویت میشه. گیتار بیس که واسه تولید صداهایی با فرکانس و تُنِ پایین استفاده میشه، از نظر ظاهری بسیار شبیه به گیتار الکتریکه، با این تفاوت که بدنه ی بزرگ‌تری داره، دسته و میزان ‌بندیش بلندتره، و معمولاً دارای چهار سیم (و گاهی پنج یا شش) هست، که از نظر تُن، یک اُکتاو پایین‌تر از گیتار الکتریک، در محدوده ی بیس کوک میشه.

انواع سبک های ساز گیتار:

.سبک کلاسیک

.سیک فلامنکو

.سبک پاپ

سبک کلاسیک:

این سبک رو با استفاده از گیتار کلاسیک میشه نواخت. قطعاتی که واسه این سبک وجود دارن، از صدها سال پیش نواخته شده و با گذشت زمان با ارزش تر هم شده.

سبک کلاسیک قانونمندی ها و چارچوب های خاصی داره که تنها توی چهارچوب خودش باید کار کرد و آموزش داد.

سبک فلامنکو:

این سبک متعلق به موسیقی سنتی اسپانیایی هست که با رقص و آواز همراهه.

سبک پاپ:

نام موسیقی پاپ از واژه ی انگلیسی popular به معنی مردمی گرفته شده. این سبک دو بخش داره: بخش ملودی و بخش آکورد ممکنه این تفکر اشتباه وجود داشته باشه که تو سبک پاپ باید خواننده ای همراه با موسیقی آواز بخونه، اما اینطور نیست. سبک پاپ میتونه به تنهایی با ساز نواخته بشه.

در آخر هم اجزای تشکیل دهنده ی یه گیتار همراه با اسامی قسمت های مختلفش رو به صورت عکس میزارم ببینید.

امیدوارم از مطالب این مقاله بخوبی استفاده کرده باشین. ما تا جایی که تونستیم سعی کردیم پاسخ سوالاتی که برای شما پیش میاد رو توی این مقاله قرار بدیم.

پیشنهاد میکنم مقاله های قبلی و بعدی رو با دقت بخونید، خیلی بدردتون میخوره.

ارزش زمانی نت در موسیقی:

سلام دوستان. امروز میخوایم راجب ارزش زمانی نت ها یه گپی بزنیم. ولی مثل همیشه اول باید بدونیم نت چیه اصلا؟ تا معنی نت رو نفهمیم که نمیتونیم راجب ارزش زمانیش صحبت کنیم.

یه تعریف کلی و خلاصه از نت:

 کوچکترین واحد سازنده ملودی، نت هست. به عبارت دیگه هر صدایی که گوش ما می‌شنوه، یک نت به حساب میاد. هر قطعه موسیقی هم در اثر حرکت زیر و بمی نتها بوجود میاد.

هر نوازنده و هنرجوی توی حیطه ی  موسیقی، باید با نت‌های موسیقی آشنایی داشته باشه.

حالا یه سوال: اگه بخوایم آهنگی رو بنوازیم، هر کدوم از نت‌ها چقدر باید كشیده و نواخته بشن؟ یا به زبون دیگه چه مقدار زمان بین اجرای نت اول با نت‌های بعدی باید باشه؟ شک نکنین اگه تو اجرای نت‌های مختلف معیار زمان نباشه، هیچوقت موسیقی تولید نمیشه.

بزارین یه مثال بزنم: فرض كنین نت «سل» رو با یه ساز بادی مثل سُرنا یا ترومپت به مدت یک دقیقه و بدون توقف بنوازیم. خب چی میشنوین؟ صدرصد او چیزی که میشنوین یه قطعه موسیقی نیست. شما یه بوق ممتد میشنوین که شبیه آژیر خطره. با این مثال تا حدودی متوجه ارزش زمان تو موسیقی میشین. واسه همین لازمه برای ساختن یک قطعه موسیقی نت‌های مختلف با زمان های كوتاه و بلند کنار هم قرار بگیرن تا بشه یه آهنگ خوب و قابل قبول ساخت.

خب بریم سر ارزش زمانی نت ها:

تو تئوری موسیقی واسه نشون دادن میزان کشش یک نت، یعنی اینکه هر نت چقدر از نظر زمانی طول میکشه (یا به عبارتی قبل از سر رسیدن نت بعدی، چقدر میمونه) از شکل های گرافیکی استفاده میشه. به این مفهوم، ارزش زمانی نت‌ها یا «دیرند» گفته میشه.

ما تو موسیقی از نظر کشش نت ها، چند نوع نت داریم. بریم واسه معرفیشون:

ارزش زمانی نت سیاه: 

هر موقع این شکل رو می‌بینیم میدونیم که این نت به اندازه یک ضرب طول می‌کشه. یعنی اگه به شکل منظم دست بزنیم، هر سیاه برابر یک دست زدنه. یا اگه از مترونوم استفاده می‌کنیم، یک نت همزمان با صدای مترونوم هست.

ارزش زمانی نت سفید:

این نت ارزش زمانی دوبرابر نت سیاه داره. یعنی وقتی داریم دست میزنیم به اندازه دو دست کش میاد. اول کلمه سفید رو دست اول میگیم و «ی» رو کشش میدیم تا زمانی که دست دوم رو هم بزنیم، اون موقع کلمه «سفید» رو تموم میکنیم.
اگر از مترونوم استفاده می‌کنیم به این معنیه که یک نت همزمان با صدای مترونومه و بعد از اون ادامه پیدا میکنه. تا وقتی که مترونوم یک صدای دیگه هم تولید کنه. درست قبل از اینکه صدای دیگه ای (سومی) بده، کشش نت سفید تمام میشه.

زمان کشش نت گرد یا نت واحد:

نت گرد بیشتر از همه نت های دیگه کشیده میشه و تو موسیقی از نت گرد به عنوان واحد کشش استفاده میشه. به این معنی که کشش زمانی نت های دیگه رو نسبت به این نت میسنجن . ارزش زمانی نت گرد به اندازه 4 ضربه.

زمان کشش نت چنگ:

نت چنگ نصف نت سیاه ارزش زمانی داره، پس میشه یک چهارم نت سفید و یک هشتم نت گرد.

اگه از مترونوم استفاده می‌کنیم به این معنیه که یک نت همزمان با صدای مترونوم، و اون یکی توی سکوت بین همون ضرب اول و ضرب بعدیه.

زمان کشش نت دولا چنگ:

نت دولا چنگ در واقع نصف نت چنگ به حساب میاد و هر نت دولا چنگ برابر با یک شانزدهم نت گرد، یک هشتم نت سفید و یک چهارم نت سیاهه.

همینطور 2 تا نت دولا چنگ برابر با یک نت چنگ، 4 نت دولا چنگ برابر با یک نت سیاهه و این چرخه تا پایان ادامه داره.

زمان کشش نت سه لا چنگ:

هر نت سه لا چنگ برابر با نصف دولا چنگ. پس هر دوتا نت سه لا چنگ برابر با یک دولا چنگ، چهارتا نت سه لا چنگ = یک نت چنگ، هشت تا نت سه لا چنگ = یک نت سیاه و همینطور ….

زمان کشش نت چهار لا چنگ:

نت چهار لا چنگ نصف نت سه لا چنگ میشه و همینطور یک شصتم و چهارم نت گرد و…. . اینم بگم که نت چهارلا چنگ معمولا استفاده چندانی ازش نمیشه.

پرچم: (Flag)

به خطوط منحنی که از نت چنگ به بعد در کنار دسته نت ها قرار میگیره پرچم میگن. همونطور که در تصاویر معلومه نت چنگ یک پرچم داره نت دولا چنگ دوتا نت سه لا چنگ سه تا و نت چهارلا چنگ چهارتا پرچم دارن.

اگر چند نت پرچم دار کنار هم قرار بگیرن با یک یا چند خط افقی به هم میچسبن، ولی هر نت پرچم داری رو نمیشه به هم چسبوند، این بستگی به نوع تقسیم بندی ضرب ها داره.

در آخر هم نمودار کشش نت ها رو میزارم ببینید:

امیدوارم از مطالب این مقاله بخوبی استفاده کرده باشین. ما تا جایی که تونستیم سعی کردیم پاسخ سوالاتی که برای شما پیش میاد رو توی این مقاله قرار بدیم.

پیشنهاد میکنم مقاله های قبلی و بعدی رو با دقت بخونید، خیلی بدردتون میخوره.

انواع اسپیکر مانیتورینگ و ابعاد آن:

سلام بچه ها. امروز میخوایم راجب اسپیکر مانیتورینگ مختصر صحبتی کنیم. پس با ما دقایقی رو همراه باشید.

اول بریم ببینیم اسپیکر مانیتورینپ چی هست؟!

این وسیله یک اسپیکره که مانیتور کردن سیگنال های صوتی یکی از اصلی ترین وظایفش محسوب میشه. در واقع این وسیله طراحی و تولید شده تا توی مدیریت کردن جزئی تر و بهتر صدا بهمون کمک کنه. شاید فکر کنین که این وسیله صدا رو زیباتر و دلنشین تر پخش میکنه، اما این طور نیست بلکه این دستگاه صدا رو اونجوری که واقعاً هست، پخش میکنه تا به این وسیله متخصصین صدا بتونن نواقص و نقطه ضعف های موجود رو با توجه به پخش صدای واقعیش و با استفاده از نرم افزارهای کامپیوتری برطرف کنن.

وظیفه ی اصلی اسپیکر مانیتورینگ چیه؟

تولید دقیقترین صدا، اونم بدون هیچگونه تغیری تو جزئیاتش. بیشترین کاربردش تو استدیوهای حرفه ای موسیقی هست. به صورت کلی: شما با استفاده از این وسیله میتونین تو موقع رکورد صدا، میکس و ادیت، بهترین و با کیفیت ترین صداها رو واسه پخش تو دستگاه های مختلف آماده کنین.

تفاوت مانیتور صدا و اسپیکر خانگی:

تفاوت اصلی مانیتور صدا یا اسپیکر مانیتورینگ توی صداقت و نمایش بدون اغراق و رنگ آمیزی نسبت به انواع بلندگو های های فای، اسپیکر های خانگی و سیستم های پخش اتومبیل و غیره. دلیل اینکه نمیتونین از بلند گو های “های فای” و خانگی واسه میکس استفاده کرد همین رنگی آمیزی صداهاست.

البته بعد از یک میکس و مسترینگ دقیق توی یک محیط آکوستیک و بدون برگشت و تشدید صدا، میشه از اسپیکر خانگی یا اتومبیل یا حتی گوشی موبایل و هندزفری های معمولی هم مشورت گرفت. یک میکس دقیق و اصولی بعلاوه مسترینگ درست و حساب شده توی تمامی سیستم های پخش صدایی مطلوب و قابل قبول خواهد داد.

اسپیکر مانیتورینگ ها طبق فاکتور های مختلفی دسته بندی میشن فاکتور های مثل:

1. مجهز به تقویت کننده امپلی فایر
2. تعداد درایور
3. سایز ووفر
4. مشخصات فنی و کیفی

انواع مانیتور صدا بر اساس وجود امپلی فایر به دو دسته Active و Passive تقسیم میشن. تو مدل های اکتیو یا فعال، تقویت کننده توی اسپیکر مانیتورینگ قرار داره. تو این حالت اسپیکر مانیتورینگ نیاز به تقویت کننده خارجی نداره. تو مانیتور های Passive اسپیکر مانیتورینگ به همراه یک تقویت کننده خارجی استفاده میشه.

بلندگو واسه تأمین و پوشش محدوده فرکانسی به بیش از یک درایور نیاز داره، چون یک درایور به تنهایی قادر به پاسخگویی و نمایش طیف گسترده ی فرکانس های زیر و برم نیست. بخاطر همین فرکانس های بم یا پایین توسط درایوری به نام ووفر و فرکانس های زیر یا بالا توسط درایوری به نام تیوتر پوشش داده میشن.

انواع مانیتور صدا بر اساس تعداد درایور به دو دسته کلی تقسیم میشن:

• Two Way دو راهی
• Three Way سه راهی

در مدل های دو راهی سیگنال صدا باید به دو بخش زیر و بم تقسیم بشه این عمل توسط فیلتر تقاطعی Cross Over انجام میشه.

انواع اسپیکر مانیتورینگ از نظر سایز ووفر نیز به دسته های مختلف 4 اینچ، 4.5 اینچ، 5 اینج و 8 اینچ تقسیم میشن. انتخاب مانیتور صدا بر حسب سایز ووفر باید متناسب با ابعاد اتاق میکس صورت بگیره و احتیاج به علم مهندسی صدا داره و باید با متخصصین آکوستیک مشورت کنید.

معیار انتخاب مانیتور صدا چیست؟

انواع اسپیکر مانیتورینگ ها دارای مشخصات فنی مخصوصی هستن که نشون دهنده سطح کیفی اوناست. گستره ی فرکانسی یکی از مشخصاتیه که باید بهش توجه کرد. بیشترین و کمترین مقدار فرکانسی که بلندگو قادر به پخش یا تولیدش هست تو این قسمت مشخص میشه.

یکپارچگی تو این گستره اهمیت ویژه ای داره و نباید بعضی از فرکانس ها از بقیه اونا قوی تر یا ضعیف تر باشن. عدم یک پارچگی در گستره ی فرکانسی باعث بوجود اومدن خطا تو میکس میشه.

یکی دیگه از نکات مهم تو انتخاب مانیتور صدا پاسخ ضربه ای بلندگو محسوب میشه. سرعت پاسخ دهی به صداهای سریع و ضربه ای مثل Kick تو ریتم درامز مهمه همینطور توقف سریع بلندگو بعد از پایان صدای ورودی به آن از توانایی های مهم یک بلندگو محسوب میشه. این کار باعث ایجاد صدای استریوی مناسب و دقیق از دو جفت بلند گو میشه.

مدارهای داخلی و کیفیت اونا و کم بودن میزان واپیچش Distortion تو صدا از عوامل تعیین کننده توی کیفیت هست. همینطور پاسخ فاز مناسب باعث میشه فرکانس های زیر و بم توی یک زمان شنیده بشن. در واقع کمک میکنه از همدیگه جدا نباشن.

امیدوارم از مطالب این مقاله بخوبی استفاده کرده باشین. ما تا جایی که تونستیم سعی کردیم پاسخ سوالاتی که برای شما پیش میاد رو توی این مقاله قرار بدیم.

بهتون پیشنهاد میکنم مقاله های قبلی و بعدی رو با دقت بخونین، خیلی بدردتون میخورن.

ددروم و کاربردهای آن:

سلام بچه ها امروز میخوایم راجب ددروم (deadroom) صحبت کنیم.

اگه توی استدیوهای موسیقی یا ضبط و دوبله رفته باشین، دیدید که یه اتاق فرمان داریم و یه اتاق واسه رکورد یا ضبط صدا. به اتاقی که خواننده یا دوبلور میره توش واسه اجرای کارش میگن ددروم و به اتاقی که ناظر ضبط توش نشسته و کنترل میکنه رکورد صدا رو میگن کنترل روم. این دو اتاق اکثر مواقع دیوار به دیوار چسبیدن به همدیگه و حد فاصلش یه شیشه هست که خواننده یا دوبلور میتونه با اتاق فرمان ارتباط برقرار کنه.

حالا خیلی ساده خدمتتون عرض کنم که تعریف خلاصه شده و کلی ددروم چی هست؟

اتاق صامت یا اتاق مرگ (deadroom) به اتاقی گفته میشه که هیچ بازتاب صدایی توش وجود نداره.

تو ددروم ها از پنل های ویژه ای استفاده میشه که میشه گفت بازتاب صدا رو به صفر میرسونه. همچنین موقع ساخت دیوارهای این اتاق از بتن های چند لایه و ضخیم یا چند لایه پشم سنگ استفاده میشه. طراحی و ساخت این اتاق ها کمی مشکل تر از قسمت های دیگه استدیو هست.

راستی یادم رفت بهتون بگم که اولین ددروم تو سال 1940 توی شهر نیوجرسی مورد آزمایش قرار گرفت.

البته بچه ها ددروم ها با اتاق ضبط سازهای ارکستری فرق دارن:

Dead Room (اتاق مرده) میشه گفت تقریبا تمامی بازتاب ها رو از طریق پنل های آکوستیک مهار میکنه، تا صدای رکورد شده خشک و خام باشه. این خودش باعث میشه دستشون واسه افکت دادن توی پروژه باز باشه؛ از طرفی توی اتاق های ضبط ارکستری، فضا باز تر و معماری آکوستیک جوری طراحی شده تا صداها به همراه بازتاب خودشون رکورد شن.

نکته:

ایزولاسیون صوتی از مراحل سخت توی راه اندازی استدیو محسوب میشه. هر چی دیوارها و کف و سقف استدیو ایزوله صوتی بهتری بشن نتیجش میشه ضبط بهتر. دیوار مشترکی که اتاق فرمان و ددروم داره باید با حساسیت بالایی ایزوله بشن. صدای مانیتورینگ نباید به ددروم نشت پیدا کنه.

خوب حالا که فهمیدیم ددروم چی هست، بریم با چند نمونه از کاربردهاش هم آشنا بشیم:

1. کاهش صدای محیط، هنگام رکورد صدا. که به شدت توی کیفیت صدای خروجی تاثیرگذاره.

2. بازگشت صدا (reverb) رو به نزدیک صفر میرسونه. که نتیجش میشه شفافیت صدای رکورد شده

3. جذب حداکثری صدای خواننده یا دوبلور

امیدوارم از مطالب این مقاله بخوبی استفاده کرده باشین. ما تا جایی که تونستیم سعی کردیم پاسخ سوالاتی که برای شما پیش میاد رو توی این مقاله قرار بدیم.

پیشنهاد میکنم مقاله های قبلی و بعدی رو با دقت بخونید، خیلی بدردتون میخوره.

تفاوت آکوستیک و ایزوله کردن محیط استدیو:

سلام بچه ها. قبلا اگه یادتون باشه و خونده باشین، راجب آکوستیک کردن اتاق استدیو یا محیط مسکونی صحبت کردیم. امروز میخوایم فرق آکوستیک کردن و ایزوله کردن چیه و یه گپی راجبش بزنیم.

طبق مقاله های قبلی که بهتون گفتم. واسه فهمیدن تفاوت دو موضوع، اول باید یه تعریفی از هر دو موضوع بلد باشیم و بفهمیم اصلا چی هستن!

اول بریم ببینیم پنل آکوستیک چی هست و کارش چیه؟

اتاق آکوستیک به اتاقی گفته میشه که به هیچ وجه ارتعاش صدا و یا پژواک صوتی و نویز توش وجود نداره.

بعضی ها واسه آکوستیک کردن اتاق خود از شانه های تخم مرغ استفاده میکنن و بعضی ها هم از پنل های مخصوص آکوستیک.

که فرق شانه  ی تخم مرغ با پنل مخصوص آکوستیک زمین تا آسمون متفاوت هستش.

به نظر من پنل های آکوستیک گزینه ی مناسب تری واسه عایق گیری صدا توی اتاق شما هستن.

حالا کاربرد این پنل یا شونه ی تخم مرغی که نصب میکنیم به دیوارهای اتاقمون چی هست؟!!

خوبی که این پنل های عایق صدا دارن اینه که نویز های زمینه، نویز های اضافی، پژواک صدا و انعکاس صدا رو به صورت کامل حذف میکنن و یا به شدت کم میکنن که میتونه کیفیت بهتری تو خروجی داشته باشیم.

نکته: مهمترین کاری که میکنه و واسه استدیوها خیلی اهمیت داره اینکه جلوی اکوی مصنوعی صدا رو میگیره. مثلا شما وقتی دست میزنی یا حرف میزنی حس میکنی یه اکوی مصنوعی یا یه ارتعاشی از صدات ایجاد میشه. این پنل از برگشت صدا جلوگیری میکنه. البته فقط توی اتاق. کاری به میزان کم و زیادی صدایی که میره بیرون از اتاق نداره.

حالا بریم ببینیم ایزوله چی هست؟!

ایزولاسیون: همین طور که از اسمش معلومه بخش ایزوله کردن اتاق در برابر نشتی فرکانس ها به بیرون از اتاق و هم ایجاد قسمت رکورد برای ضبط یک ووکال خوب هست.

در هر صورت نباید فراموش کنین که هر چقدر هم که خرج کنین، نمیتونین به یک ایزولاسیون (Isolation) صد در صد دست پیدا کنین، بخصوص اگه اتاق مورد نظر شما از قبل واسه اینکار تهیه نشده باشه.

واسه جلوگیری از خروج صدا از یک اطاق، نه تنها باید مواردی که واسه کنترل انعکاس مد نظر قرار داره رو رعایت کرد، بلکه باید دیوارها، درها، کف وسقف و … رو ایزوله کرده و گاهی هم ممکنه اونارو جداره ساخت.

مهندس صدا باید دقت کنه که نباید هیچ منفذی واسه خروج صدا از اتاق وجود داشته باشه. توجه به بعضی نکات موقع ساخت اتاق میتونه به ایزوله کردن بهترش کمک کنه. مثلا از مهمترین نکاتی که باعث خروج صدا از یک اطاق میشه، کانالهای تهویه هوا، کولر، حتی ترانکهای سیم های برق و تلفن و … هست.

خب حالا فکر کنم فرق آکوستیک و ایزوله فهمیده باشین:

آکوستیک کردن اتاق باعث میشه صدا توی محیط اتاق (نه خارج از اتاق) ارتعاش یا برگشتی نداشته باشه (اکو مصنوعی) و صدای بهتر و دقیقتری از داخل اتاق میشنویم که باعث میشه میکس تمیزتری رو ارائه بدیم. اما ایزوله کردن واسه بیرون از اتاقه. و اینکه با ایزوله کردن اتاق، باعث میشیم مقدار حجم کمتری از صدا به بیرون از اتاق منتقل بشه.

امیدوارم از مطالب این مقاله بخوبی استفاده کرده باشین. ما تا جایی که تونستیم سعی کردیم پاسخ سوالاتی که برای شما پیش میاد رو توی این مقاله قرار بدیم.

بهتون پیشنهاد میکنم مقاله های قبلی و بعدی رو با دقت بخونین، خیلی بدردتون میخورن.

تفاوت سبک راک و متال:

سلام بر دوستان گلم. امروز میخوایم یه گپی بزنیم راجب سبک راک و تفاوتش با متال.

واسه شروع و برای رسیدن به تفاوت ها، اول باید تعریفی مختصری از این دو سبک موسیقی داشته باشیم.

موسیقی راک (Rock):

کلمه راک کوتاه شده ی کلمه ی راک اند رول هست که از فعل to rock توی زبان انگلیسی به معنای جنباندن میاد. این کلمه توی سال ۱۹۶۰ که موسیقی راک انگلیسی گسترش پیدا کرد، عمومی و مردمی تر شد.

 موسیقی راک گونه ای از موسقی محسوب میشه که تو دهه ۵۰ میلادی تحت عنوان راک اند رول در ایالات متحده شکل گرفت و بعدها توی دهه ۶۰ میلادی به طیف وسیعی از سبک ها تجزیه شد. موسیقی راک ریشه از سبک راک اند رول داره که به خودیه خود شدیدا تحت تاثیر ریتم و بلوز و سبک کانتریه. البته موسیقی راک توی بعضی موارد هم تحت تاثیر سبک فولک، جز و کلاسیک قرار گرفته.

حالا بریم ببینیم زیر مجموعه های راک چیا هستن!

توی دهه ۵۰ میلادی که ازش به عنوان دوران طلایی موسیقی راک یاد میشه تعدادی از سبک های مختلف، شدن زیر مجموعه سبک راک مثل بلوز راک، ولک راک، کانتری راک، جز راک فیوژن و بوجود اومدن. البته این زیر مجموعه ها به اینجا ختم نمیشن و به عنوان مثال سبک های دیگه ای هم مثل هوی متال، پاپ راک، رپ راک، پراگرسیو راک، آلترنیتیو راک، پست راک، ایندی راک و … توی زیرمجموعه های سبک راک وجود دارن.

گیتار الکتریک جز جدانشدنی انواع سبک های موسیقی راکه.همینطور گیتار بیس و درام هم از ادوات مهم حساب میشن. پیانو، کیبورد، و سازهای کلیدی هم به شدت توی این سبک مورد استفاده قرار میگیرن. ساز های بادی برنجی و چوبی مثل ساکسیفون، ترومپت یا … هم تو انواع سبک های راک استفاده میشد که امروزه کمتر از این سازها توی سبک راک و زیر شاخه هاش استفاده میشه.

خب حالا که با یه نگاه کلی موسیقی راک رو گفتیم. بریم سراغ متال:

یکی از زیرشاخه‌های اصلی راک، سبک متاله که امروز خودش رو به عنوان یک شاخه ی اصلی معرفی کرده. بخاطر خشن بودن آواها بهش میگن متال و خود به خود زیرشاخه های بیشتری ازش درست شده. دهه ی هشتاد میلادی دوران شکل‌گیری کامل‌تر شدن این سبک محسوب میشه. یکی از گروه‌های شاخص دهه ی هشتاد گروه آمریکایی متالیکا با سبک هوی متال رو میشه اسم برد. موسیقی متال میخواد توی شعرهاش اعتراض رو به گونه مستقیم بیان کنه. اولین گروه سبک متال بلک سبت با خوانندگی جان آزی آز بورن هست. از بزرگترین گروه‌های حال حاضر توی این سبک میشه به گادزمک و دیستوربد اشاره کرد.

هوی متال زیرشاخه ای از موسیقی راک محسوب میشه که به عنوان یک سبک تعریف شده موسیقی توی دهه ۱۹۷۰ پا به عرصه گذاشت.

این سبک ریشه توی موسیقی گروه‌های هارد راک انگلیسی و آمریکایی داره که توی سالهای پایانی دهه‌ی ۶۰ و اوایل دهه‌ی ۷۰ میلادی با الهام از بلوز/راک و سایکدلیک راک و ترکیبی از صداهای حجیم خشن و تقویت شده، سولوهای گیتار الکتریک و ضرب‌آهنگ‌های قوی، «موسیقی هوی متال» رو خلق کردن.

سازهای استفاده شده تو این سبک اکثرا  گیتار الکتریک، گیتار بیس و درامز هستن که توی شاخه‌های مختلف سازهای دیگه ای مثل ویولن، ویولنسل، کیبرد و گیتارآکوستیک به این مجموعه اضافه میشن.

خب حالا که تعریف کلی از این دو سبک موسیقی رو گفتیم میریم سراغ تفاوتش:

تفاوت راک و متال به زبان خیلی ساده:

1. خوندن تو موسیقی متال توی بیشتر وقتها یا بصورت خیلی زیر (جیغ) و یا خیلی بم (هارش) هست ولی توی راک اینجوری نیست.
2. ریتم توی خیلی از زیر شاخه های متال خیلی تندتر از راکه و اصولا درام های متال دارای دو کیک هستن.
3. استفاده از صدای دیستروشن (صدای خشن گیتار الکتریک) توی متال خیلی بلندتر و بیشتر از سبک راکه.
4. راک سبک مادر و متال هم مثل ایندی، آلترناتیو، پانک و گرانج یکی از زیر شاخه های بزرگ این سبکه.
5. یک پل هم بین راک و متال قرار گرفته که از سمت راک بهش هارد راک و سمت متال بهش هوی متال گفته میشه.

امیدوارم از مطالب این مقاله بخوبی استفاده کرده باشین. ما تا جایی که تونستیم سعی کردیم پاسخ سوالاتی که برای شما پیش میاد رو توی این مقاله قرار بدیم.

بهتون پیشنهاد میکنم مقاله های قبلی و بعدی رو با دقت بخونین، خیلی بدردتون میخورن.

بیت باکس چیست؟!

سلام بچه ها امروز اومدیم راجب بیت باکس یه گپی بزنیم.

بیت‌ باکس زدن یا ضرب دهانی یا حنجره ‌نوازی، که معادل انگلیسیش Beatboxing نوشته میشه، شکلی از سازهای کوبه‌ایه. بیت‌باکس در واقع هنر تولید ضرب درام، ریتم و موسیقی با استفاده از دهانه.

امروز بیت‌باکس جزو یکی از پنج عنصر اصلی موسیقی هیپ هاپ محسوب میشه. بیت‌باکس تنها محدود به موسیقی هیپ هاپ نیست. توی خیلی از آهنگ های معروف ایده اولیه طراحی ریتم و ملودی از طریق BeatBox انجام گرفته. آهنگ آن دختر مال من است از مایکل جکسون و پل مک‌کارتنی از اولین آهنگهایی که از بیت باکس زدن توش استفاده شده.

تاریخچه بیت باکس به زمان مبارزات سیاه پوستان آمریکایی برمیگرده و در ابتدا هنری اعتراضی بوده که امروز از بیت باکس واسه ساخت هارمونی و ریتم موزیک، استفاده میشه.

البته نباید فراموش کرد که بیت باکس ممکنه شامل تقلید صدای ساز هم باشه. یعنی با توجه به مهارت بیت باکسر یا کسی که بیت باکس رو انجام میده، قابلیت اجرای صدای ساز‌های دیگه هم وجود داره.

هنرمندای زیادی توی کشورهای مختلف مشغول یادگیری و اجرای هنر بیت باکس هستن که اکثرا به صورت زنده اجرا می کنن یا بخشی از اونا صدای مورد نظر رو که با دهان اجرا میشه رو توی استودیو ضبط می کنن و تو موسیقی‌های مختلف ازش استفاده میکنن. تعدادی زیادی از این هنرمندا توی فضای مجازی اجرا می کنن و تو رسانه‌هایی مثل یوتیوب، اینستاگرام و …. معروف شدن و از همین طریق به درآمد‌های خوبی هم رسیدن و این موضوع باعث شده که بتونن اجراهای خیابانی و یا کنسرت هم داشته باشن.

خب بریم واسه معرفی چند تا معروفترین هنرمندای بیت باکس تو کشورهای مختلف:

البته یه نکته خدمتتون بگم:

توی این شاخه از موسیقی که این اواخر محبوبیت خیلی زیادی پیدا کرده نمیشه به طور قطعی و مطمئن کسی رو به عنوان بهترین معرفی کرد، ابداعیات و خلاقیت ها به قدری تو این زمینه زیاده که حتی با مسابقاتی که توسط Human beatbox برگذار میشه باز هم فرصت های زیادی در اختیار علاقه مندان توی این زمینه وجود داره.

• Kid Lucky
• NaPoM
• Reggie Watts
• Reeps One
• Tom Thum
• Kevin Olusola
• MB14
• Kaila Mullady
• Alem

چند تا از بچه های ایران خودمون رو هم نام ببریم:

• Zero
• Kia Rokni
• Omid Ghadar
• Iran BeatBox
• Nima Nimosh
• Tooraj Parazit

امیدوارم از مطالب این مقاله بخوبی استفاده کرده باشید. ما تا جایی که تونستیم سعی کردیم پاسخ سوالاتی که برای شما پیش میاد رو توی این مقاله قرار بدیم.

بهتون پیشنهاد میکنم مقاله های قبلی و بعدی رو با دقت بخونید، خیلی بدردتون میخورن.

مزایا و معایب دانلود بیت رایگان:

اول یه مقدمه ای رو خدمتتون بگم و بریم سر بحث امروزمون.

اگه تا حالا تو حیطه ی بیت سازی فعالیت داشتید، میدونین که واسه ساخت بیت دو راه وجود داره. راه اولش اینکه خودتون با دانشی که تو زمینه ی موسیقی دارین بیت مورد نظر رو میسازین. راه دوم اینکه از بیت های آماده ای که قبلا شخص دیگه ساخته و آمادست، استفاده میکنین. روش اولی که تکلیفش مشخصه. ولی روش دوم، مزایا و معایبی داره.

اول بریم ببینیم اصلا این بیت چی هست؟

این اسم که بین تنظیم کننده ها اسمی کاملا آشناست، معنیش میشه ضرب و ریتم تو موسیقی. از وقتی موسیقی الکترونیک و هیپ هاپ فراگیر شد، این اسم بین اهالی موسیقی زیاد سر زبونا افتاد. تو موسیقی هایی مثل هیپ هاپ و سبک های مرتبط باهاش میشه گفت پایه و بیس موسیقی رو بیت ها تشکیل میدن.

واسه خواننده های این سبک تنها وجود بیت یا همون ضرب و ریتم کافیه تا بتونن کلام و متن خودشون رو روش پیاده سازی کنن.

لازمه که بدونین خواننده های سبک رپ و هیپ هاپ بیشتر وقتها روی یک بیت، شعر و متن های خودشون رو می نویسن و بعدش اونو میخونن و بعد با توجه به فضای کلی و ریتم و ضربان آهنگ، شکل و نحوه خوندن خودشون رو انتخاب می کنن.

حالا بریم ببینیم مزیت و عیب دانلود رایگان بیت چیه؟

دانلود بیت از یه جهت خوبه که باعث راحتی کار شما میشه و سرعت کارتون رو بیشتر میکنه، اما عیبی هم داره. اینو هم در نظر بگیرین، زمانی شما بهترین خروجی رو توی پروژتون میتونین داشته باشین که خودتون موقع ساخت بیت حضور فعال داشته باشین و بتونین ایراداتی که موقع ساخت بیت بوجود میاد رو برطرف کنین. خیلی وقتها شما نمیتونین پک بیتی که دانلود کردین، روش تغییراتی که نیاز دارین رو اعمال کنین. خیلی وقتها این موضوع آزاردهندست.

یه مورد دیگه هم که میشه بهش اشاره کرد اینه که، زمانی که شما از پایه و درست بیت سازی رو یاد بگیرین، متونین خودتون به شکل کاملا شخصی و راحت بیت مورد علاقه خودتون رو بسازید و حتی میتونین بیت هایی که ساختید رو واسه فروش توی سایت ها قرار بدین، که خودش منبع درآمدی محسوب میشه واستون.

امیدوارم از مطالب این مقاله بخوبی استفاده کرده باشید. ما تا جایی که تونستیم سعی کردیم پاسخ سوالاتی که برای شما پیش میاد رو توی این مقاله قرار بدیم.

بهتون پیشنهاد میکنم مقاله های قبلی و بعدی رو با دقت بخونید، خیلی بدردتون میخورن.