تاریخچه ی ویولن:
سلام دوستای گلم امیدوارم حال دلتون خوب باشه. امروز میخوایم راجب این ساز محبوب یه گپی بزنیم.
طبق معمول قبل از اینکه بریم سراغ تاریخچه ی ساز، اول باید بفهمیم چی هست؟!!
یه تعریف مختصری از ساز ویولن:
ویولن ساز زهی و آرشهای هست. ساز ویولن کوچکترین عضو سازهای زهی-آرشهای محسوب میشه. اصالت ساز ویولن به کشور ایتالیا برمیگرده. واسه نواختن، معمولاً روی شانهٔ چپ قرار میگیره و با آرشه که توی دست راست نوازنده هست نواخته میشه. ساز ویولن جنسش از چوبه و وزن سبک و اندازه اى کوچیک داره.
کوک سیمهای ویولن از زیر به بم به ترتیب: می (سیم اول)، لا (سیم دوم)، ر (سیم سوم)، سل (سیم چهارم).
خانواده ویولن یک خانواده تشکیل شده از سازهای زهی آرشه ایه. ویولن کوچکترین عضو این خانوادست. ویولن – ویولا – ویولنسل- کنترباس به ترتیب کوچک ترین به بزرگترین ساز توی این خانواده هستن.
جایگاه این ساز چه توی ارکستر بزرگ چه به طور جمعی و انفرادی اونقدر پر اهمیته که بهش شاه سازها میگن.
تاریخچه ی ساز ویولن:
ویولن یک ساز ایتالیاییه که توسط گاسپارو برتولونی خلق شد. تاریخ ساخت ویولن به حوالی سالهای 1496 تا 1505 برمیگرده.
تا مدت ها بعد از ساخت ویولن این ساز واسه همراهی با سازهای دیگه، بکار برده میشد.
توی اواسط قرن 17 میلادی این ساز بصورت سولو و تک نواز توی محافل رسمی و اشرافی نواخته میشد که بعدها ردپاش به طبقه متوسط و عادی هم وارد شد.
خیلی از روایت ها توی سرزمین های اعراب، نشون میده که ویولن تکمیل یافته سازی بنام رباب (Rebab)هست. رباب یک ساز تک سیمه با ریشه هندیه.
از سازندگان مشهور ویولن میشه به شاگردان گاسپارو برتولونی اشاره کرد. آندره آماتی از مشهور ترین شاگردانش بود که بهترین سازنده ویولن توی دنیا رو پرورش داد.
آنتونیو استرادیواری ایتالیایی مشهورترین سازنده این ساز زیبا و کوچکه که تا کنون هیچ ویولنی با سازه های اون برابری نمیکنه.
از زمان اختراع اولین ویولن توسط گاسپارو برتولتی تا الان بیشتر از سه قرن میگذره، ولی با توجه به پیشرفت علم هنوز نتونستن تغییری توی ساختار این ساز به وجود بیارن و رمز و رازهای سازندگان قدیم رو کشف کنن.
انواع ویولن
به طور کلی دو نوع ویولن وجود داره:
۱. ویولن آکوستیک:
ويولون هاي آکوستيک که ساده ترين نوع ويولون ها هستند، واسه افراد مبتدی مناسبن و عموم ازش استفاده میکنن.
2- ويولن الکتريک:
ويولون الکتريک يک خروجی الکتريکی صدا داره و معمولا بدنش از جنس فلز ساخته میشه. اين ساز موسيقی تو سبک های راک، پاپ و … استفاده میشه.
ويولنهای الکتريک با بدنه فلزی معمولا يک طراحی غيرسنتی و غير شبيه به ويولن های آکوستيک دارن تا در حد امکان، وزن کمتری داشته باشن. ويولنهای الکتريک ممکنه تعداد بيشتری سيم نسبت به ویولون های آکوستيک داشته باشن. سيگنال های ويولن الکتريک مثل گيتار الکتريک بر اثر پردازشهای الکترونيکی، واسه بدست آوردن صدای دلخواه به وجود میاد.
در آخر هم اجزای تشکیل دهنده ی ساز ویولن رو واستون به صورت عکس ببینید:
امیدوارم از مطالب این مقاله بخوبی استفاده کرده باشین. ما تا جایی که تونستیم سعی کردیم پاسخ سوالاتی که برای شما پیش میاد رو توی این مقاله قرار بدیم.
پیشنهاد میکنم مقاله های قبلی و بعدی رو با دقت بخونید، خیلی بدردتون میخوره.